Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

Το συναπάντημα

Στέκει πάντα σκυθρωπή,

ενοχλητικά να σου κόβει 
το δρόμο της ευμάρειας, 

κακεντρεχώς να περιγελά 
την αυτάρκειά σου,

ανελέητα να σου πετάει 
το δυσάρεστο ξάφνιασμα,

παγερά να επικοινωνεί 
τη λύπη σου,

κουρασμένα να βαστάει τη θλίψη,

πληγωμένη και μοιραία,

η κολόνα με τα κηδειόχαρτα

Βηματίζεις μηχανικά στο αέναο τώρα
σε μια διαδρομή που σκάφτηκε στην άσφαλτο.
Η συνήθεια χάραξε συντεταγμένες,
αν και ο μίτος αδιόρατα θηλιά πλέκει.





Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

Ενδοσκόπηση

Με ύφος βαθυστόχαστο κι εμβρίθεια μεγάλη,
φτάνω στο πληκτρολόγιο να εκφραστώ και πάλι.
Τόσος καιρός επέρασε και τόσα μαζευτήκαν,
άλλα ανεμοσκορπίστηκαν κι άλλα διπλοκρυφτήκαν
μα αυτό το έρμο το μυαλό πρέπει να καθαρθεί 
γιατί υπό κατάρρευση κοντεύει να τεθεί.


Ώρες και μήνες που κυλούν  σαν το νερό στ'αυλάκι, 
η μπέμπα μας μεγάλωσε, εγίνηκε παιδάκι,
οι εξελίξεις τρέχουνε στον κλάδο και στη χώρα, 
σε σύννεφα μαζεύονται , ξεσπούν συχνά σε μπόρα.
Το μέλλον είναι αβεβαιο, πασχαλινό αυγό-
άραγε θα θρυμματιστεί ή θα μας βγει γερό?


Μυριάδες εκκρεμότητες, χίλιες ανησυχίες,
ρούχα πολλά για σίδερο, άγχος , παραγγελίες,
κόστη και σεμινάρια, ΟΠΑΔ κι ασφαλισμένοι 
και χθες η σπανακόπιτα κατέληξε καμμένη..
Μια ψηφίδα βάσανα από έκαστον να πάρεις, 
σαν φτάσει το ηλιόγερμα απ'το βάρος θα μπατάρεις.
Όλα απαιτούν κι όλοι ζητούν και πίστωση καμία
και ο χρόνος μας κατέληξε η υπέρτατη αξία.


Σκέψου ότι δοκίμασα τη γης να πάω να σκάψω,
με φύτεμα και πότισμα το άγχος να πατάξω,
κάπως αυτάρκης να γενώ, να μάθω κι άλλη τέχνη, 
γιατί ως φαρμακοποιών το μέλλον όλων ζέχνει.
Μα εφύσηξε άσπλαχνος Βοριάς πάνω απ΄τις ντοματιές μου
και ξεθεμέλιωσε με μιας τούτες τις δοκιμές μου.


Έτσι το πήρα απόφαση πως πια στο φαρμακείο ,
καταδικάστηκα να ζω, ως το στερνό αντίο,
κι άμα με ψύχραιμη ματιά τα πάντα δε θωρώ,
τα λογικά μου τελικά θα ψάχνω να τα βρω!..




(Καλή Ανάσταση  , ψυχή τε και σώματι..)