Το συναπάντημα

Στέκει πάντα σκυθρωπή,

ενοχλητικά να σου κόβει 

το δρόμο της ευμάρειας, 

κακεντρεχώς να περιγελά 

την αυτάρκειά σου,

ανελέητα να σου πετάει 

το δυσάρεστο ξάφνιασμα,

παγερά να επικοινωνεί 

τη λύπη σου,

κουρασμένα να βαστάει τη θλίψη,

πληγωμένη και μοιραία,

η κολόνα με τα κηδειόχαρτα