Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Πιστεύω σε ένα μωρό που κοιμάται

Πιστεύω σε ένα μωρό που κοιμάται.

Πιστεύω στην αυτοπαραδομένη αγνότητα που απεργάζεται την κάθαρσή μας.
Πιστεύω στα κλειστά βλεφαράκια που με το θάρρος των αγγέλων ανοίγουν κατ'ευθείαν στης ψυχής το υπόγειο.
Πιστεύω στο βαρύ κεφαλάκι που γέρνει προσδοκώντας στον ώμο της ανθρώπινης σοφίας.
Πιστεύω στα ζωγραφιστά χείλη που αναπνέοντας τον ήσυχο αέρα μιας κατάλευκης συνείδησης , σκάνε άξαφνα σε ουράνιο γελάκι- πόση ανακούφιση για το γεμάτο κακία και ενοχές εαυτό μας!
Πιστεύω στο τρυφερό , πουπουλένιο χεράκι που θέτει σε δοκιμασία τη στιβαρότητα της καθοδήγησής μας.
Πιστεύω στο δυναμικό της νέας ζωής που αποπνέει αναγέννηση, την άμεση δική μας-ελάχιστη οφειλή κάθε εναπομείνουσας , φιλότιμης συνείδησης- και αυτήν που θα έρθει ως έκφραση ενός κρυμμένου κατ'εικόνα.
Πιστεύω στο τωρινό και στο μελλοντικό του πρόσωπο, θείο δώρο σε μια ανθρωπότητα που τρεκλίζει.
Πιστεύω σε ένα μωρό που κοιμάται.


.

1 σχόλιο:

leonidas alexakis είπε...

na kati pu diabazis to proi kai meta 8es na kanis oikogenia kai na nio8is ti hara na prostatevis na dimiurgis ena toso da kai omorfo an8ropaki.bravo kir.stellatu...kati alaxe mesa mu..... efxaristo